Realizowane badania dotyczące obszaru kaukaskiego w perspektywie historycznej i politologicznej:
- Pierwszym projektem jest udział Polaków w badaniach Kaukazu w XVIII i XIX w. Często ich dokonania były w przeszłości lepiej znane w Rosji i krajach zachodnich niż w Polsce. Taki stan rzeczy utrzymuje się do dziś, a jednym z głównych powodów jest niechęć do promowania osób służących rosyjskiemu państwu zaborczemu, które stłumiło wszystkie polskie zrywy niepodległościowe. W artykule zebrano kilku najważniejszych polskich badaczy i wynalazców, których połączyło to, że na Kaukaz przybyli jako osoby w służbie państwa rosyjskiego. Trudno je porównywać z dokonaniami niemieckich i rosyjskich badaczy, których było więcej. Jednak dokonania Polaków wniosły bardzo dużo dla poznania regionu i jego rozwoju. Można nawet powiedzieć, że miały kluczowe znaczenie. Najważniejsza była z pewnością triangulacja Kaukazu, która umożliwiła wykreślenie jego dokładnych map. Były one konieczne nie tyko dla planowania działań wojskowych, ale także dla budowy kaukaskiej infrastruktury komunikacyjnej stanowiącej podstawę uprzemysłowienia i rozwoju gospodarczego w drugiej połowie XIX w. Działania Józefa Chodźki, Ludwika Młokosiewicza i Witolda Zglenickiego łączyły naukę z praktyką i miały realny wpływ na rozwój Kaukazu oraz poprawę warunków życia jego mieszkańców.
- Drugi projekt obejmuje badania nt. Chodźkowie z Krzywicz – rodzina podzielona przez politykę. Artykuł zaprezentuje wpływ przemian politycznych dokonujących się w zaborze rosyjskim w XIX w. na losy szlacheckiej rodziny Chodźków z Krzywicz. Prezentując kariery życiowe Jana Chodźki i jego synów w XIX w. wskazano, w jaki sposób polityka Rosji zmusiła ich do opuszczenia rodowej siedziby i rozproszyła po świecie. Dwaj starsi synowie – Józef i Aleksander trafili na służbę rosyjską i osiągnęli sukcesy w pracy zawodowej. Dwaj młodsi – Stanisław i Michał wzięli udział w powstaniu listopadowym i wyemigrowali po nim z kraju, aktywnie uczestnicząc w życiu emigracyjnym. Także Jan z Władysławem ponieśli karę za patriotyczną działalność, bo zostali zesłani na Ural.
- Trzecim projektem są kontakty niemiecko – kaukaskie od ich początku po czasy współczesne – obejmuje to zarówno związki kulturalne, gospodarcze, jak też politykę; Cykl artykułów przedstawi ich rozwój; pierwszy nt. początkowego okresu tych relacji złożono do druku w „Nowa Polityka Wschodnia”. Drugi nt. niemieckiego osadnictwa kaukaskiego w XIXw. złożono w „Przeglądzie Zachodnim”. Artykuły prezentują początkowy okres kontaktów niemiecko-kaukaskich, który obejmuje aktywność podróżników, naukowców niemieckich w XVIII i XIX w. Działania te były realizowane w okresie panowania rosyjskiego nad Kaukazem. Odnotowano wpływ zjednoczenia Niemiec w 1871 r. na intensyfikację stosunków niemiecko-kaukaskich i zmianę ich charakteru. Odtąd były one elementem polityki zagranicznej II Rzeszy, co zwiększyło wymianę gospodarczą niemiecko-kaukaską i doprowadziło do współpracy politycznej w XX w.
- Artykuł o niemieckim osadnictwie na Kaukazie pod koniec XIX w. prezentuje zmianę form aktywności Niemców po reformie chłopskiej w Rosji. Działania te stanowiły element rosyjskiej polityki imperialnej, ale miałuy też istotne konsekwencje dla relacji niemiecko-kaukaskich. Początkowo osadnikami byli rolnicy, a później także kupcy, rzemieślnicy i specjaliści z innych dziedzin. Umożliwiło to Niemcom uczestniczenie w modernizacji rolnictwa i uprzemysłowieniu Kaukazu oraz stało się fundamentem ich współpracy politycznej z regionem w następnych stuleciach.
- Artykuł nt. Aleksandra Chodźki przygotowano na Kongres Azjatycki w Toruniu w 2023 r. (w druku ). Prezentuje on dokonania Aleksandra Chodźki – współpracownika Adama Mickiewicza i badacza Persji. Odnotowano w nim znaczenie pozostałych obszarów jego aktywności i drogę od pracy dyplomatycznej do badań naukowych. Wykorzystując metody badań historycznych, ukazano mało znane fakty z jego życia rodzinnego i znaczenie prowadzonych od połowy XIX w. badań Bałkanów. Stanowiły one kontynuację działań Mickiewicza i miały od wojny krymskiej duże znaczenie dla emigracji niepodległościowej.
- Napisane zostały dwa artykuły analizujace stan polskich badań kaukaskich. Pierwszym jest artykuł o polskich badaniach Kaukazu w białostocko-kutaiskim tomie studów z 2022 r. Artykuł ukazuje problemy badań kartwelologicznych w Polsce, w oparciu o analizę tej publikacji. Miał on zaprezentować transfer kultury między Polską i Gruzją, czego nie zrobił. Analiza tomu pozwoliła określić poziom przeprowadzonych badań i realizację celu badawczego. Krytyczna konkluzja została oparta na wskazaniu braków poszczególnych tekstów w tomie i ujawnionych ograniczeniach tych badań. Drugi szczegółowo analizuje jeden z wydrukowanych tam testów, ujawniając związek polskiej kartwelologii z politycznym zapotrzebowaniem polityków.